ਜਿਗਰਾ ਉਦਾ ਹੈ ਤਕੜਾ , ਯਾਰਾਂ 'ਚ ਜੋ ਖਲੋ ਕੇ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ , ਸੀ ਨਾ ਕਰਦਾ, ਸੀਨੇ 'ਚ ਗ਼ਮ ਲੁਕੋ ਕੇ
ਮਹਿਬੂਬ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ , ਤਰਲਾ ਕਰੇ ਮੁਹੱਬਤ ,
ਜਾਵੀਂ ਨਾ ਦੂਰ ਮੈਥੋਂ , ਏਨਾ ਕਰੀਬ ਹੋ ਕੇ
ਪੈਸੇ ਦੀ ਦੌੜ ਪਿੱਛੇ , ਮਸਰੂਫ਼ ਹੈ ਉਹ ਏਨਾ ,
ਦੱਸੇ ਨਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛੇ , ਦੋ ਚਾਰ ਪਲ ਖਲੋ ਕੇ
ਫਿਰਦਾ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਦਾ , ਹੁਣ ਫਿਰ ਉਹ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ,
ਮਾਯੂਸ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਇਕ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਬੋਝ ਢੋ ਕੇ
ਜਿਸ ਤੇ ਯਕੀਨ ਕਰਕੇ , ਦੱਸੇ ਮੈਂ ਰਾਜ਼ ਦਿਲ ਦੇ ,
ਪਰਦਾ ਉਠਾ ਰਿਹਾ ਉਹ , ਮਹਿਫ਼ਲ ਦੇ ਵਿਚ ਖਲੋ ਕੇ
ਇਹਸਾਸ ਹੈ ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ , ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੀ ਪੀੜ ਦਾ ਕੁਝ ,
ਦਿੰਦੇ ਸਜ਼ਾ ਉਹੀ ਨੇ, ਨਸ਼ਤਰ ਚੁਬੋ ਚੁਬੋ ਕੇ
ਏਡੇ ਜਹਾਨ ਵਿਚ ਤੂੰ , ਫਿਰਦਾ ਏਂ ਕਿਉਂ ਇਕੱਲਾ ,
ਅਪਣਾ ਬਣਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ , ਬਹਿ ਜਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੋ ਕੇ
ਦੁਖ , ਦਰਦ , ਜ਼ਖ਼ਮ , ਹਾਸੇ , ਕੀ ਮੇਲ ਕੀ ਵਿਛੋੜਾ ,
ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ , ਫੁੱਲਾਂ ਤਰਾਂ ਪਰੋ ਕੇ
ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰ ਮੈਨੂੰ , ਤਰਨਾ ਤਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ,
ਉਪਕਾਰ ਕਰ ਗਏ ਉਹ , ਕਿਸ਼ਤੀ ਮੇਰੀ ਡੁਬੋ ਕੇ
ਮਨਹੂਸ ਆਖ ਉਸਨੂੰ , ਪਾ ਤੇਲ ਸਾੜ ਦਿੱਤੈ ,
ਦਹਿਲੀਜ਼ ਤੋਂ ਲੰਘਾਇਆ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੀ ਤੇਲ ਚੋ ਕੇ
ਇਤਰਾਜ਼ ਕਰ ਨਾ ' ਮਹਿਰਮ ' , ਸਭ ਗੇੜ ਹੈ ਸਮੇਂ ਦਾ ,
ਦਿੰਦਾ ਦਗ਼ਾ ਹੈ ਉਹ ਵੀ , ਮਿਲਦਾ ਗਲ਼ੇ ਜੋ ਰੋ ਕੇ
==================================
khoobsoorat ghazal,jaswinder ji
ReplyDeleteਸਾਹਿਤਕ ਸਲਾਮ ਵੀਰ ਜੀ,
ReplyDeleteਰਚਨਾ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਨ ਲਈ
ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜੀ |ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਇਸੇ ਤਰਾਂ
ਦਿੰਦੇ ਰਹਿਣਾ |ਹੱਸਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ ,
ਰੱਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਤੇ ਚੜਦੀ ਕਲਾ ਚ ਰੱਖੇ ...